€49.000 --- Zeer bijzondere Matra djet uit '66 met een Gordini motor! Klik op de foto voor meer informatie!

Exterieur:

Nog nieuwe lak, verder ook geen gebreken of vlekken op de auto.

Interieur:

Zoals u op de foto's kunt zien heeft het interieur geen scheuren of gebreken. U kunt altijd bellen of mailen als u meer foto's wilt.

Mechanica:

Cal voor meer informatie over de Gordini motor.

Geschiedenis:

De auto begon als de René Bonnet Djet in juni 1962. Dit model werd achteraf bekend als de Djet I. De auto kreeg de naam "Djet" omdat Bonnet dacht dat de Fransen het woord "jet" niet goed zouden uitspreken. Hij werd aangedreven door een 65 pk (48 kW) 1.108 cc motor van een Renault 8 in een middenmotorpositie, gekoppeld aan een versnellingsbak van de Renault Estafette.[2] Deze aandrijflijn gaf de auto een topsnelheid van 165 km/u (103 mph), of 190 km/u (118 mph) in de latere Djet III met een Gordini-motor. De carrosserie van glasvezel is gekozen vanwege de lichtheid, het reparatiegemak en om de initiële investeringskosten laag te houden.[3] De carrosserie is gemaakt door Matra's dochteronderneming Générale d'Applications Plastiques in Romorantin, en is direct op een stalen chassis bevestigd. De chassis werden gebouwd in Bonnet's fabriek in Champigny-sur-Marne (een Parijse voorstad), waar ook de eindassemblage plaatsvond.[3]

Als onderdeel van Bonnet's contract met Renault, werd de Djet ontwikkeld om mee te kunnen doen in verschillende klassen, maar uiteindelijk werden alleen 1000 en 1100 cc modellen gemaakt.[4] De competitie Aérodjet van 1963 (afgebeeld in de galerij) kwam met een speciale langstaart carrosserie en grotere spatborden om plaats te bieden aan bredere wielen. De naam wordt vaak gestileerd als "D'jet" of "D'Jet".

De ophanging van de Djet was vrij geavanceerd voor die tijd: een volledig onafhankelijk systeem met boven- en onderarmen met schroefveren en schijfremmen op alle vier de wielen. De auto bood plaats aan slechts twee personen, omdat de motor de ruimte innam waar anders een achterbank zou zijn. De Djet I was 3.800 mm lang, 1.400 mm breed en 1.150 mm hoog en woog slechts 600 kg. De Bonnet Djet, die in 1962 werd aangekondigd, was 's werelds eerste auto met middenmotor en versloeg de De Tomaso Vallelunga die in 1963 werd geïntroduceerd, hoewel de eerste productie-Djets de fabriek pas in juli 1963 verlieten.[5] In de twee jaar voordat Matra hem overnam, werden 198 Bonnet Djets geproduceerd, die op 19 na allemaal volgens de Djet I-specificatie met een lager vermogen werden gebouwd. Nadat het in 1964 de Matra Djet werd, werden nog 1.491 auto's geproduceerd voordat de productie in 1968 werd beëindigd.[5] Er werden minder dan 60 Vallelunga's gebouwd voordat De Tomaso hem in 1967 verving door de Mangusta.

De Djet was bij de introductie geprijsd voor 20.000 Franse franken, hetzelfde als zijn veel grotere en luxere tijdgenoot, de Facel-Vega Facellia.[5] De Bonnet maakte geen indruk door zijn afwerkingsniveau, en de ongeïsoleerde carrosserie van glasvezel zorgde voor een extreem lawaaierige omgeving binnenin.[6] Bonnet geloofde dat de staat van dienst van de Djet en zijn bedrijf genoeg zou zijn om het publiek te overtuigen de Djet te kopen, maar dit zou niet het geval blijken te zijn.

Toen Bonnet in financiële problemen kwam, nam Matra, die al zowel de carrosserieën als de fabriek voor de Djet leverde, in oktober 1964 René Bonnet Automobiles en zijn schulden over.[2][7] De productie van de oorspronkelijke Djet werd in december 1964 gestaakt. Matra's president Marcel Chassagny zag dit als een grote kans voor Matra om uit te breiden naar de automarkt. Chassagny huurde Jean-Luc Lagardère in bij luchtvaartconcurrent Avions Marcel Dassault om de nieuw gevormde divisies Matra Sports en Matra Engins te leiden.[8] Voormalig Simca-ontwerper Philippe Guédon werd ingehuurd om de originele Bonnet Djet aan te passen. De auto werd iets groter, meet 4.220 mm (166,1 inch) lang bij 1.500 mm (59,1 inch) breed bij 1.200 mm (47,2 inch) hoog en weegt 660 kg (1.455 lb). De productie werd hervat in april 1965 met twee nieuwe versies; de Matra-Bonnet Djet V en de Djet V S, de laatste met een Gordini-getunede motor.

Tijdens zijn tournee door Frankrijk in 1965, kreeg Yuri Gagarin een Matra-Bonnet Djet V S coupé aangeboden door de Franse regering.[2] De auto werd later gefotografeerd met Sovjet kentekenplaten.[9] De productie werd geleidelijk verplaatst van de oude Bonnet fabriek, en late Jets werden volledig gebouwd in Matra's thuisfabriek in Romorantins.[10]

Na de Autosalon van Parijs in 1965 werden de Romeinse cijfers en de naam Bonnet geschrapt. De auto heette nu de Matra